Brief van een mama hond aan de nieuwe eigenaren van haar pup:
“Ik ben de mama van de pup, die je in je armen draagt alsof jij zijn moeder bent.
Aan de ene kant zie ik dat je het alleen maar goed wilt doen, maar wees voorzichtig alsjeblieft! Hij is niet gewend om zo hoog gedragen te worden!
Ja, hij trilt! Nee, het is niet koud!
Hij kent je niet... weet je, mijn pup heeft al gevoelens! Hij heeft nu alleen mij, zijn nestgenootjes en onze menselijke metgezellen gekend, dus hij begrijpt het niet allemaal!
Hij begrijpt niet waarom je je neus op zijn neus drukt!
We zeggen hallo door te snuiven!!!
Maar ik zei dat deze dag zou komen en ik heb het voorbereid! Kijk... hij likt je al!
Nee!! Hij heeft je niet gekozen! Hij is zo... hij kent niets anders dan liefde!
Nee, ik ben niet verdrietig, dat je hem met je meeneemt! Ik wil dat je hem respecteert...
Je stelt veel vragen over hem!
" Is hij zindelijk? Is hij braaf?"
Zijn de menselijke kinderen wel zo vroeg perfect?
Waarom zou mijn pup dat moeten zijn en niet die van jou?
Kent hij jou? Nee! En als je je verantwoordelijk voelt, moet jij hem alles nog leren! En dat is niet morgen al! Hij kent je niet!
Waarom zou hij je volgen?
Weet je niet hoe je het moet doen?
Hij ook niet!
Je gaat naar huis met mijn pup. Alsjeblieft, begrijp dat hij niet perfect is! Hij gaat huilen, omdat hij vanavond helemaal alleen zal zijn en hij kent jou of je thuis niet!
Hij zal plassen en poepen, zeker ook waar je niet wilt.
Als de eerste dagen ingewikkeld zijn voor jou, bedenk dan, dat jij ervoor hebt gekozen, begrijp dan, dat mijn pup ook in verwarring is.
Zorg goed voor hem, begrijp hoe hij het beleeft.
Laat je kinderen hem niet verstikken met al hun liefde. Laat hem begrijpen, dat het bij jou ook zijn thuis is!
Hij zal ons snel vergeten en zijn nestgenootjes. Hij zal alleen voor jou zijn. Maar wees geduldig!
Hij zal je overal volgen en je moet hem leren om alleen te zijn, anders...
Hij zal gaan huilen. Hij zal niet beseffen, dat hij je buurvrouw zal hinderen. En trouwens, het echte drama is, dat je er niet bij bent!!!
Misschien kauwt hij op je schoenen, meubels, tapijt of handen. Mijn pup heeft geen handen om alles aan te raken! Hij voelt met zijn mond.
Mijn pup kan je wandtapijt opeten, ik zag een kleine menselijke jongen tekenen op een kast!!!
Maar... mijn pup zal sneller groeien dan die van jou!
Hij wordt een tiener! Ja, ook bij ons worden we tieners! Hij komt in de pubertijd... maar laat hem alsjeblieft zien wanneer je het niet met hem eens bent, hou je hoofd koel en vergeet niet, dat pubertijd weer overgaat!
En dan wordt hij volwassen en dan is hij die hond waar je van droomde... als je hem goed opgevoed en opgeleid hebt!
Als hij wegloopt, bijvoorbeeld, is het omdat je niet op hem hebt gelet!!
Als hij vol modder op je bank springt na de wandeling... dat is dat, omdat je vanaf de eerste dag hem op je schoot hebt genomen om tv te kijken!
Als hij je mooie nieuwe schoenen opeet, is dat omdat je hem een oude slipper hebt gegeven!
Zelf heb ik nooit echt het verschil begrepen tussen oude slipper en zondagse schoenen!
Nu je met hem vertrekt, bij de deur, begint je werk! Alsjeblieft, doe het, voor zijn welzijn en die van jou.
Als je hem meeneemt, moet je hem zijn hele leven houden en voor hem zorgen!
Hij zal alleen jou hebben, want jij zult zijn leven zijn!
Mijn pup is geen gril, geen speelgoed, dat is waar!
Mijn pup is een levend wezen, met gevoelens en in staat om het beste bij je naar boven te halen!
En als je dan afscheid van hem moet nemen, omdat zijn leven geen fijn hondenleven meer is, dan weet je dat je je grootste vriend bent kwijtgeraakt ❤”
